بعد از مدتها یه مجموعه بسیار جالب دیدن از تلویزیون با نام آخرین روزهای زمستان کاری از “موسسه فرهنگی فردایی دیگر” داستان زندگی شهید غلامحسین افشردی.

البته هدفم از معرفی این اثر به علاقه مندانی که ندیدن چند دلیل بوده که بی ارتباط با امنیت هم نیست:

1-اعتماد به جوانان ( حالا درسته خود برادر محسن رضایی اعتراف میکنه که وظیفه رو محول کرده یا میشده یا نمیشده.)

2- پی ریزی اطلاعات سپاه توسط شهید باقری.

3- بی توجهی همه فرماندهان به اهمیت جمع آوری اطلاعات در شروع کار.(این در حالی رخ داده که از عمر جمع اوری اطلاعات در ایران 20 سال میگذشته).

4- نیاز به حکم حکومتی جهت اجبار به همکاری.

حالا سوال من اینه به نظر شما چند تا شهید باقری به علت عدم توجه به امنیت سایبری و سوء مدیریت از این کشور رفتند یا میرن یا میخوان برن یا هستن ناراضین یا هستن دارن شو اجرا میکنن یا هستن دارن تو سرشون میزنن؟ با هستن ولی یه پرونده دارن به قطر لغت نامه دهخدا؟ یا همش با هم؟

چرا باید شهید شی تا محبوب شی؟  چرا ایده ها در این کشور حکم جک رو پیدا کرده ؟ چرا تا در مورد امینت سایبری با هر مسئولی صحبت میکنی تهش سر از یه پروژه هک در میاره؟

خدا اون شهید و که آمرزیده انشالله ما رو بیامرزه.